Öpücüğünde Bıraktığın

-I-

Takvimlerin sýrasýyla koparýlan her bir yapraðýnda,
Kendini baþka biçimlerde
ifade eder ötenazi tutkusu;
Kar altýnda mahsur kalmýþ kardelenin
kýsýk sesli
kurtarýlma operasyonunda duyulur bazen ismi;
Bazense bir duvarda birbirine kavuþmak isteyen
iki aþýk pencerenin
çarpýþ ve çarpýlýþlarýnýn
tam ortasýna asar kendini.
Ama sen dudaklarýma bak en iyisi;
Öperken kýzarttýðýn dudaklardan
þimdi
ayaklarýma dek uzanan sarýlýk,
ötenazi tutkusunun yeni giysisi.
Bütün bir vücut ve
Yarým yamalak organlarla sesleniyorum sana:
Ötenazi istiyorum
eðer beni tekrar öpeceðin tarih çoktan tarih olmuþsa.
Kapýnýn eþiðinde bir çocuk gibi durup
büyümeyi bekleyen kadýnýný
mazur gör;
Geçmiþten hiçbir þey getiremedim sana;
Ne güz sýkýntýsý
Ne parçalý bulutlar
Ne de yýldýrýmýn vurduðu aðaçlar.
Mazur gör beni;
Hiçbir þey getiremedim sana bir önceki duraktan;
Bir torbalýk özlemim var en fazla,
Belki yeniden doðacak aþkýmýza yetecek kadar.

-II-

Dudaklara gereksinimin yok beni tekrar öpmen için;
Geçen bütün bir zamaný;
Þimdi sadece bakýþlarýmýzla anýmsýyor olabildiðimiz gibi;
Dokunmak için ihtiyacýmýz yok
avuçlara.
Ýstersen,
kirpiklerini
çekmecendeki kýrýk kalemlerinin yanýna
býrak usulca.
Ya da yýkayýp tüm renklerini yaðmur sularýnda,
Siyah-beyaz gel bana.
Bir kusur deðildir çocuksuz evler,
Yýldýzsýz gökler ve Tanrý’sýz insanlar.
Bir kusur deðildir seviþmek için
ihtiyaç duymadýðýmýz vücutlar.
Ama öylesine esir gözlerin var ki þimdi
yaþanýlan tüm düþ kýrýklýklarýna,
Kapýnýn eþiðinden bir topuk sesi öteye gelsem,
Labirent olacak
Çýkýþýnda süngü gibi asýlý aþk;
Labirent olacak
Giriþinde çoktan kaybolduðumuz dünya.

-III-

Her geçen saat yelkovanýn akrebe ihanetidir ya;
Ben düpedüz bu ihanetle
Eskize dönüþeceðini sanýrdým tüm güzel anýlarýn.
Elbet bir zaman,
Suratýn uzanacaktý yanýnda deniz atýklarýnýn.
Bir umuttu unutmak seni,
ama
umut ettikçe tükettim ben
içimi býçak gibi kesen unutmalarý.
Güzel bir þairdin oysa ki sen;
Hani yaz gecelerini ýlýþtýrmasý için kurbaðalara tatlý arya besteleri
yazan;
Hani sigarasý bitince parmaklarýný ateþ böceðinin
soluðuyla yakan.
Ve ben rastladýðým ilk cümlende
sana aþýktým.
Þimdi ise aþktan söz edenin mýzýkçý sayýldýðý
bir oyun mu bu aramýzdaki?
Aþktan söz edenin aforoz edileceði
yeni bir din mi bu ülkemizdeki?
Ýlle de döneceksen sýrtýný bana; hiç olmadý
dönencelerde bile yaþarým seninle.
Ama sen yine de bak bana;
Bakmak için gözlere gerek olmasa da;
Kabul ediyorum,
Yaþayabilmek için
ihtiyacým var senin aþkýna.

Sosyal Medyada Paylaşın: