HOŞÇAKAL
Hiçliklerimden bana, hep geriye kalansýn,
Çatlamýþ benim kalbim, býrak da parçalansýn.
Her gece hayallerim benim zehir zemberek,
Hiç arkana bakmadan dedin ki “Gitmem gerek!”.
Gidene kal demektir birkaç damla gözyaþý,
Nasýl olsa bekliyor iki musalla taþý.
Sensizlikten kaçarým, sessizliðe kovarlar,
Engel olabilir mi þimdi bana duvarlar?
Siyah beyaz sahnemde in cin top oynar gece,
Tükendi bitti iþte umutlar hece hece.
Ýlham bekler dururdum; buðulandý camlarým,
Þimdi ben de aczimden su misali damlarým.
Eskiden inanýrdým etrafýmda ne dense,
Anlýyorum hepsini, aldanmýþým nedense.
Þimdi daralmaktayým, sevincini kat bana,
Gittiðin o diyardan elini uzat bana.
Sen en müptelasýna garkolduðum kedersin,
Gitme demeyeceðim, biliyorum gidersin.
Herkesten meçhul benim boy boy acýlarým var,
Zulamda sakladýðým yürek sancýlarým var.
Buralarý seversin, ben gideyim; burda kal,
Þimdi kýrýk kalbimle gidiyorum, Hoþçakal!
Emre GÜLBÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.