kendimi geceye vurdum
parmaklarýmda takýlý sigaram dargýn yine
kýrýlgan rüzgar esintilerinde donuk gözbebeðim
sen özneli çekimler ezberimde..
sevgilim..
aðlarsam eðer..
bütün kainatý yörüngesine saplayacak yaðmur
zaman artýðý kalacaðým hatýranda o zaman
sokaklarla beraber yýkanacaðým
mazgallarýndan ölü þehirlere doðru yol alacaðým
bir aþk süremeden sýra gecesi gözlerine
en keskin payeleri býrakýyorum sana iþte
sen yine þiirlere bandýr hasretimi
sevgilim..
ayrýlýðýn hani o hiç anlatýlamayan
tabiat gibi karþýnda ram oluþunda bulutluyum yine
en hergele yanlarýmdan da vazgeçtim artýk
adýný sana býraktýðým sararmýþ yapraklara yazdým
haziran temmuz arasý, sen benim ayrýlmaz ladesim ki
aklýmda deðil..
ellerinde silineceðim hayattan sanki
sevgilim..
bir þehvet kuyusunda mý güzlendi bu efsun
hangi gönül zifaflýðýnda eridi masum duruþun
bir yüzyýlýn güncesine düþen neþter dokunuþu
pervane böceklerinin intiharý mýdýr bilemem
ateþlerden sýzan bu kanat kokusu..
sevgilim..
olasýmýdýr çenemi omuzuna yaslayýp
kurak dudaklarýndan kara gözlerine merdiven dayamak
bir ilkbahar yalýnlýðýnda yeniden yeþermek mümkün mü?
aðýr aksak sürdüðüm topal ayaðýmda çatlýyor sabrým
sanki ölümle kolkola, toprakla hýnca hýncým
ah..sevgilim
//’Yan/a yan/a yürüyorum’
bir gece ansýzýn
bir tümce ansýzýn
"seni seviyorum."//
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.