ruhumun yalçýn tepelerinden süzülürken bu veda gittiðin yollarýn kývrýlan virajýnda biraz daha kendine kayboldun sen tuhaf bir soyut masalla
hüznümü gecenin göðsune astým karanlýðýn piçliði önünde diz çökerek kendime verdiðim cezanýn hükmünü ömrüme bedel saydým yüreðimi senden sökerek
soðuk bir hücrenin duvarlarýna soluðumla sürdüm fetanetimi boþalttým ceketimin ceplerinden senden kalan ne varsa kafeslere kilitledim hürriyetimi
yüreðim bir körfez yeri þimdi bir daha yanmayacak o fener sana dönük falez baþlarýnda bekliyorum kazara bir katliamýn tanýklý failiyim sür manþet baþ sayfalarda teþhir ediliyorum
düþlerimi baþka bir rabýtaya bahþettim bu aralar ki boðazýmdaki esaret urganý ný satýn alayým diye her gece kadehlere dolan su anasonlu kokularda benim gözlerimden akýyor kiminden eski bir þarký istiyorum kimi de tütünüme ateþ tutuyor
üzgünüm sevgilim benim kanatlarým çoktan kapandý gittiðin yollara kör bakýyorum ben bir daha bakýþlarýnýn ucuna asla deðemeyeceði gözlerimi geri istiyorum
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.