göremesende o kirpiklerin altýndaki inciyi tutamasanda o pamuktan elleri dokunamasanda o güzel yüze istediðin zaman her gece baþýný yastýða koyduðunda gözünden yaþlar dökülsede o uyurken sen uyumayýp onun hayaliyle konuþsanda gözlerin kah dökülen yaþlardan kah tüm gece onun hayaliyle konuþmaktan bitap düþsede ... eðer her sabah kalktýðýnda onu düþünüp yüzünde küçücük bir tebessüm beliriyorsa rüyalarýnda bile onunla olmayý hiçbirþeye deðiþmem diyorsan kalbin her an onun adýyla atýyorsa onunl nefes alýp onunla yaþýyorsan gözlerini kapatýp onun o güzel yüzünü karþýnda gördüðünde deliler gibi mecnunlar gibi sevgini tüm çýplaklýðýyla haykýrabiliyorsan eðer ki bunlarý sadece onun için yapabiliyorsan ... geçmiþ olsun sen bu dünyadaki en büyük ve en güçlü hastalýða tutulmuþsun aþýk olmuþsun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
prens_vizer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.