)(-)(-)(-AŞVARYA-)(((-6-)))(-)(-)(
Birkaç saat sonra
Kuzen geri döndü
Þiva”nerede oturuyor
Evi tam biliyorsun diymi”dedi
Kuzen Kadru “tamam merak etme
Gidip sana gösteriririm”
Tapýnaklar kenti Mahabalipuram’ýn
Sahile yakýn yerinde
Güzel bir evdi
Evin sahibi krala yakýn olmalýydý
Evin giriþinde savaþçýlar bekliyordu
Þiva’nýn tahmin ettiði gibi
Aþvarya’nýn babasý
Kral’ýn danýþmanýydý
Onlar dükkana geldiklerinde
Dýþarýda iki savaþçý bekliyordu
Önemli birileri olduðu belliydi
Bahçe duvarlarý içinde
Güzel ve korunaklý bir evdi
Evin terasýnda Aþvarya belirdi
Asil duruþuyla denize bakýyordu
Þiva bir kez daha aþýk olmuþtu
Bu güzelliðe
Þiva Yýllarca amcasýnýn gemisi ile
Kumaþ,baharat götürüp
Baþka ürünler getirmiþti
Uzak diyerlardan
Babasý yaþlanýnca dükkaný
Ona býrakmýþtý
Artýk hep Mahabalipuram’da
Olacaktý
Evlenme yaþý da geçiyordu artýk
Ama Tanrý karþýsýna
Aþvarya’yý çýkarmýþtý
Ne yazýk ki savaþçýlardan dolayý
Aþvarya’ya seslenemedi
Orada olduðunu
Gösteremedi
Savaþçýlar onu fark etmiþlerdi
Þiva oradan uzaklaþmak zorunda kaldý
Þiva dükkana gelinceye kadar
Hep Aþvarya’yý düþündü
Akþam olmuþtu
Dükkaný kapatarak evine döndü
Akþam yemeðinde
Fazla bir þey yemeyince
Annesi merakla sordu
“Neyin var oðlum.Ýþler mi kötü”
Yok anne dedi, Þiva
“Durgunsun neyin var”dedi tekrar
“Yok bir þeyim” dedi Þiva
Annesi “ben anlarým senin bir þeyin var”
Þiva annesinin ýsrarýna dayanamadý
Ve “Bir kýz gördüm”dedi
Annesinin gözleri parladý
“Kim,kim bu kýz”dedi
Þiva baþýný kaldýrdý,annesine baktý
“Aþvarya anne Aþvarya adý”
Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.