...BÜLBÜL GAZELİ...
Bir müstesnâ gündür ki anlardan bir ân olur,
Âciz, nahif bülbülüm bir güle hayrân olur.
Bir küçük bedeni var, avuçlarda titreyen,
Gül(ün) açmasýyla kalbi sanki bir ummân olur.
Nevbaharda bülbülüm þakýrken naðmesini,
Güneþ batar öteden; mevsim-i hâzân olur.
Zor günler böyle baþlar; gecelerden de gece,
Bülbülün zayýf gönlü bir anda vîrân olur.
Gül sakýnmaz dikeni; saplar küçük kalbine,
Mehtaplý bir gecede gönlü kan-revân olur.
Bülbül güle hasrettir, vuslat yakýndýr sanýr,
Lâkin gül bir dikendir; ansýzýn peykân olur.
Bülbülüm þeydâ olur; kaybeder kendisini,
Gülsüz bir hayat ona sanma ki dermân olur.
Tefekkür eder bülbül, aþký bâtýnda arar,
Orda kapý açýktýr; gönlü bir büstân olur.
Emre GÜLBÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.