Nerede þimdi o parýltýsýnda hicraný seyrettiðim kara gözlerin Sýmsýký her sarýþýmda kalbimin sobasý olan ellerin Ve de..... Ahh...ve de nerede o beni içten içe eriten yaralý sesin
Yok mu hiç biri, nereye gitti? Madem gidecekti bu gönül neden sevdi? Bunca zaman bu haykýrýþ niyeydi? Hani ebedimiz olacaktý Aþkýmýz? Daha baþlamadan tozlanýp mazimiz oldu. Tazecik bedende kara bir leke olup soldu. Bir anda sevgimiz yanýp kül oldu.
Þimdi Sen bilmediðin ellere yar oldun. Bende ezeli sevgilim topraða bakar oldum. Velhasýlý kelam bir yalan Aþka daha son Oldun .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Yiğit Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.