Kadavranın Kesik Şiiri

-I-

Benim bir sesim yok;
Göðüs kafesimdeki bülbül bile deðil;
sadece,
kemiklerimde biten zehirli bir sarmaþýk
ve ya soluðumu emen aðulu bir ot.
Benim bir ismim de yok aslýnda
ama
Anadilimde yitim; baþka dillere geçtiðimde yetim
deniliyor bana.
Ve bir an olsun bakýþýn dönecek olursa bana doðru,
Ýhtiyacýn olacak bir pusulaya.
Daha doðduðum gün kaldýrýlan cenazemden
öyle bir geçti ki
baþlangýç meridyeni;
Bana doðru dönerken baþýn, taþýrsan cebinde
bir pusula,
belki kaybolmazsýn
vücudumun doðusu ve batýsýnda.
Fakat sakýn ola ki kirpiklerimin daracýk aralýðýný
daha da aralamaya kalkma,
ellerinle,
orada her þeyden bihaber gözlerim var
ki;
aslýnda benim bir tek gözlerim var.
Ne olur,
bir de onlara dokunma.

-II-

Benim tek bir þiirim bile yok;
Hasta, yýlgýn ve ölgün olmayan. Ama
sakýn ola ki sorma sebebini;
Sonra dilime pelesenk oluyor
o hep ayný yalan:
Terkediþinle bir ilgisi yok; sadece yazdým.
Önce sen kanýyorsun bu yalana; sonra
sýrf sen kandýn diye ben.
Ve öyle bir kanýyorum ki
durdurulamýyor artýk iç kanamalar.
Yalnýzlýk ýþýðý oluyor sonra baþucumdaki lambanýn
Duvarýmýn köþesine sinen garip bir çocuk.
Þehirden kaçýp yalnýz kalmak istesem;
peþimi asla býrakmayacak bir kaçýk.
Ne mutlu sana, bir yalnýzlýðýn var senin, deme sakýn ola
ki;
Benim bir tek gözlerim var.
Ne olur,
Bir de onlara bakma.

-III-

Sana aþýk olduktan sonra, benim bir tek gözlerim kalmýþtý;
Rahibenin bekaretini korurken gösterdiði
ihtimamý,
ben de onlara gösterdim ama;
onlar hiç bakmadýlar,
hiçbir varlýða, sen dýþýnda.
Bir kez baksan; yine aþk olacak!
Hani, ilkinde intiharýmýn o iyelik hali.
Ve yine aþk olacak; hani sonradan azrailsiz býrakan,
cesedimi.
Bir tek gözlerim kaldý iþte;
Þimdi gözlerimle konuþuyor,
gözlerimle susuyorum.
Gözlerimle soluyor,
gözlerimle ölüyorum.
Benim bir tek gözlerim var,
Ne olur,
Bari, onlarý býrakma!

Sosyal Medyada Paylaşın: