Bana yabancý kentin kýrk yamalý resmini
Seyrederken yataktan içimde çaðlar nefret.
Nice öyküler vardýr kucaklar, sarar kini
Onlar mutlu olacak sürmez ki ilelebet.
Bir damla gözyaþýyla filizlenir çileler
Ok misali kalbimi merhamet etmez deler
Bembeyaz kundak gibi zaman kefene beler
Kaynar içimdeki lav yerinde durmaz elbet.
Duvar beyaz, yer beyaz, çarþaflar bile beyaz
Donduracak kalbimi beyazdan vuran ayaz
Sonbaharý atlattýk kim bilir belki bu yaz
Ecel fýsýldayacak “Haydi, dünyayý terk et!”
Arasam da yýllardýr huzuru bulamadým
Zehir düþtü içime böyle miydi muradým
Bir ýþýk týrmanacak sonsuza adým adým
Son kalan nefes midir, koca bir ömre diyet?
Hani nerede yaz kýþ iklimleri kim çaldý?
Baharýn kokusunu yoksa rüzgâr mý aldý?
Mutluluk kanatlandý bana ýstýrap kaldý
Kayboldu mu dostlarým tükendi mi muhabbet?
Utancýyla kavruldum düþtüðüm bu zilletin
Öfkeme kamçý vurur kahkahasý milletin
Derdi beni yýkmak mý kanser denen illetin?
Bilemedim sýhhatmiþ bana en büyük servet.
Afet Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM