Haným der ki “kalk herif, seni bekler bulaþýk
Mutfakta kalmadý bak, ne çatal ne de kaþýk
Dinlendin yeter artýk üç dakika yaklaþýk”
Ne diyeyim dostlarým mecburum elim mahkûm
Yoksa harp çýkar evde, sokaðý sarar korkum.
Derler ki; “Dursun aða hanýmýndan korkarmýþ
Kadýnýn bir elinde her an merdane varmýþ
Yediði dayaklardan beti benzi sararmýþ
Rezil oldum baþkente olur mu böyle zulüm
Desem de aldýrmýyor; “Dur, yapma, caným, gülüm.”
Altýn günleri gelir hamuru mayalarým
Yufkalarý açarým bükerim kývrým kývrým
Çið köfte de yaparým servis kalmasýn yarým
Daha ne ister bilmem yine þikâyet eder
Güldüðüme bakmayýn halim uþaktan beter.
Çamaþýrým kar gibi kaynatýrým kazanda
Mis gibi kokar evim astýðýmda bir anda
Bana kýlýbýk derler dolaþtýðým her yanda
Hanýma yardým iþte öyle miyim söyleyin
Sýkýldým bu sýfattan artýk hamarat deyin.
Kýzýyor karýþýyor tek dostum var sigaram
Evi kokuttun diye onu da etti haram
Biraz sakin duruyor sadece iki bayram
Üç yüz altmýþ beþ günün yedi günü rahatým
Kalan günde bitmiyor hanýmýmla cihat’ým.
Çarþý Pazar hep bende, yeri ovma cam silme
Sofrayý hazýrlama, kavun karpuzu dilme
Ýnsanca yaþamayý ister bil ister bilme
Çaresi yok bu dertten, ecel gelirse þayet
Kurtulmuþ olacaðým iþlemeden cinayet.
AFET KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM