haziran on yedinci kez alýrken yýl içindeki payýný güvercin çýðlýðý kopan dudaklarýndan ‘’bana söylemen gereken bir þeyler olmalý’’ diyordu kadýn…
adam salaþ bir meyhanede þiþesinin baþýnda gözlerini dik tuttu býraktý zamaný akýþýna içindeki sesi karþýdan izleyen oldu
yaþananlar sözcük sözcük çizik oluyordu günleri deviriyordu düþüncenin yorgunluðu her yaprakta anýlardan kalan parmak izi bir günlük ömürden arta kalmýþlýkta yýllarýn önsözünde sýnarken kendini dört tarafý karanlýk olmuþtu dünyanýn yüksek tepelerden dökülen çaðlayanýn gözbebeklerinde parlayan ýþýðýn içinden yüreðime damlýyorsun
//gizemler içinde sýkýþýp tanýmlanamayan sesleri yüklerken üç günlük ömrün narin kanatlarýna bir lokmacýk huzurla gönlüme doðuyorsun//
//sineye çekilen sancýlarýn yüreklerdeki izi bekleyiþlerde açýlan bol kanamalý yaralardan akarken acýnýn seviþtiði yerden doðuyorsun//
bitimsiz yürek yangýnlarýnda dökülürken umut göç eden kuþlarýn kanatlarýnda karanlýðý kucaklýyorsun gözyaþý yoldaþlýðýnda heyecanýn dua olduðu yerde ay yüzünü görünce sevdanýn yüreðine verdiðin sözde kendine kilitlendiðin yerden göz bebeklerime bakýyorsun
//kirpiklerden süzülen her bakýþta fikrin en cesur hamlesiyle bir çift yüreðin ortak sesine muhtaçlýðýnda yarýnlarýma doðuyorsun//
bir baþka pencerede yükselirken her nota yýldýzlarýn sihrine dans ediyorsun etraflarýnda dönen dünyanýn kendine dar sahnesinde müjdeli bir sancýyý yutkunurken dudak uçlarýnda sönen yýldýzlarýn sabah yorgunu avuçlarýndan kopuyorsun
//henüz gözler açýlmadan daha güneþin rengi sýzarken perdenin aralýðýndan her bir menekþe ye armaðan ýþýktan dökülen kelebeklerle en çok bana doðuyorsun//
deeply 17/haziran/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
deeply Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.