ŞİMDİ

ÞÝMDÝ her AY ýn doðuþunda
Kendime bir duvar bulup üzerine oturuyorum.
Belki kafaný kaldýrýp bir defa bakmýþsýndýr diye,
ay’a yansýyan yüzünü görebilmek için ..
Bazen saatlerce, önünü kapatan bulutlarla inatlaþýyorum
Kendimi bitirircesine ardý arkasýna bir sigara yakýyorum,
Bir tek o boþ ver, vazgeç demiyor,
Unut demiyor bana
Bir tek o baþkasý olur demiyor...
Hoþ baþka bir þey de demiyor ya...
SESSÝZCE bir zehir kaplýyor þimdi
Bulutlar gibi yüreðimi, görünmeyen...
sana göre ben kendi kendime savaþýyorum ....

Müebbet yemiþ bir mahkûmun
Hapiste son gününü beklerken
Kendisiyle daldýðý sohbetlerindeki
’ Olur ya bir gün ÝLK ’.....
Diye baþlayan anlarýn sonlarýndakine benzer,
Ýmkânsýz görünen bir rüyadan uyanýp,
Kendini azarladýktan sonra,
Acý da olsa bir gülümseme atabilmek gibi oluyor
kendinle dalga geçmek..

Sen,
Gecenin mavisinde,
Yýldýzlar eþliðinde yükselen ay ýn,
Ýsminin baþ harfi ile almaya baþladýðý
Ve her gece izlenilen,
Göz kamaþtýrýcý deðiþimleriyle gece’yi aydýnlatan
O muhteþem (D) YILDIZ (I)...
Sosyal Medyada Paylaşın: