Ağladıkça...

afyon sarýlý düþlerin ardýndan
uyandýðým her sabah
kelepçesiz esarettir gün

þafak türküleri dilimde
dolaþýrým dünyayý...

yarýna doðacak umutlara gebeydi yüreðim
özlemim,
Þiirim
sevdam...

sigaramda harýmsýn sen
sanadýr esrikliðim.

hiçbir ülke taþýmazdý kimliðimi
adsýz ölümler saklý sokaklarýnda

-ardýnda gözü yaþlý analar
namý deðer aðýtlar...-

her aðýt içimdeki sýzýdýr
loy loy...

anne,
hiçbir yüreði tanýmaz yüreðim
serkeþ dolaþtýðým yer yüzü
anlamaz kimse beni

-anlamlar saklý binlerce özlem yýrtar yüreðimi-

ve ben aþkýn son þiirini yazarým
daðýnýk saçlarým delilim olur
usulca aðlarým...

-derler ki aðlama;
Yürek acýsý gözyaþlarýnda birikmez...-

öyleyse
Neden aðladýkça küllenirim ben...
Sosyal Medyada Paylaşın: