Taptaze durur Fadime
.
Fadime..
Dün gördüm yine seni bir yerde,
Sen hala tazeciktin Fadime..
Hala güzeldi hala pürüzsüzdü.
Bunca zaman geçmesine raðmen gördüðüm yüzlerin.
Söyle Fadime
Bunca zaman geçti seni görmeyeli,
O güzelliðini nasýl korudun..
Týpký,
Yine eskisi gibi çakmak, çakmaktý,
0 deniz mavisi gözlerin,
O gördüðüm sen deðimliydin Fadime..
Fadime…
Ýçimi kemiren þüphelere, dert verme yine.
Dert verme ansýzýn görünüp de þu hasta yüreðime.
Nerden çýktýn sen bunca zamandan sonra..
Aniden göründün bana Fadime..
Fadime.
Sen eskisi gibi hala taze durursun.
Ama bak bana, ben çok yaþlandým eskisi gibi deðilim,
Neden, neden diye,
Sordurtma bana þimdi kendime.
Sen hala taze durursun
Ben neden ben yaþlanan oldum
Diye Fadime ..
Fadime..
gördüm ki, ay parçasý gibi duruyor yüzlerin,
Hala tek bir kýrýþýk görmedim neden öyle Fadime,
Saçlarýnda desen tek kýrlar bile yok senin.
Hala eskisi gibi kapkara durursun
Fadime …
Fadime..
Boyadýn belki de ama.
Ama sanmam belli dibinin görünüþünden.
Fadime.
Hiç kýrýþýklýk yok neden.
O içi okyanus mavisi gözlerinin altýndaki yerde.
O gözlerin.
Ben hala güzelim diye,
Bakarým da, sanki yüzüme vurur
Yüzlerime Fadime..
Fadime.
Bir daha görürsen bakma benim yorgun gözlerime.
Sen hala güzelsin.
Ayýramam sonra gözlerimi senden,
Sonra bu gözler bayýlýr gözlerine.
Piþmanlýða aðlar Fadime.
Çevirmek istesem ’de, sana bakan yorgun yüzlerimi,
Yinede ayýramam aklým sende olur.
Yüzlerim bakýþlarým gördükçe yine sana doðrulur,
Fadime..
Fazla bakma bana.
Fadime..
Caným yanar sonra, týpký eskiden olduðu gibi o bakýþlarýndan.
ilk tanýþken seninle çok eskiden.
Senin için, içim geçerdi de sen bilmezdin.
Kim içindi bilmem, sürme çekerdin.
Fadime..
Sonra o kara yay gibi kaþlarýna,
Bayýlýrdým görünce Fadime.
Senin sözlü olduðunu duymuþtum bir ara.
Nasýl da yýkýlmýþtým nasýl da içim kan aðlamýþtý duyunca,
Ve ne acýlar hissetmiþtim içimde,
Sen bilemezsin Fadime...
Þimdi yýllar sonra birden görünce seni,
Þaþýrdým..Fadime.
Ah Fadime yýllar sonra neden gördüm seni.
Ýçimde bir burukluk var þimdi,
Bak kalk diyorum kendime,
Kalk.
Deþeleme o küllenmiþ, çok eskilerde yanmýþ bir ateþin külünü,
Sen öyle görsen de.
O da yaþlanmýþtýr, týpký senin gibi diyorum kendime,
Aklýmda sen düþünürken hayal kurarken geçmiþlerden
Diyorum ki.
Ona o gözle son bak hele,
O sana hala güzel gibi görünse de,
Onun da senin gibi bitmiþtir,
Ne sen onu düþün
Ne de düþünsün Fadime.
a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.