Ve
Ne Değişti…
Tâ ezelden bu yana, akýl-izan fakiri,
Ýnsan ayný insan da, kimi deðiþti kimi…
Son yolculukta yükler, nefsin ihtiras kiri,
Liman ayný liman da, gemi deðiþti gemi.
Ne Yaradan’dan korkar, ne de kuldan utanýr.
Menfaat hususunda, babasýný zor tanýr.
Yolsuzluðu-rüþveti, açýkgözlülük sanýr,
Hayvan ayný hayvan da, yemi deðiþti yemi…
Kâfi gelmez huzura, birkaç kiþilik niyet,
Yaralýdýr bin dertle, bin yerinden cemiyet.
Yontulmamýþ kütükler, omuzlara eziyet,
Orman ayný orman da, çamý deðiþti çamý…
Sâdece þerri besler, kiminin alýn teri,
Yalan-yanlýþ doludur, baþtan sona defteri.
Þeytan askersiz kalmaz, devr-i Adem’den beri,
Zaman ayný zaman da, kemi deðiþti kemi…
Bîçâreler bir ömür, bin bir elemle inler,
Çünkü arzuhâlini, kendi der, kendi dinler.
Istýrapla-kederle, yýllara uzar günler,
Kurban ayný kurban da, gamý deðiþti gamý…
Ýhtiyaçlara yetmez, ne yapýlsa imkanlar,
Yoksulluk kýskacýnda, çýrpýnýr durur canlar.
Günbegün koyulaþýr, gözlerden akan kanlar,
Hicran ayný hicran da, demi deðiþti demi…
Üç-beþ kuruþ çýkara, esir ettik yüreði,
Çatýrdar kul elinden, kâinatýn direði.
Gazladýk atmosferi, ýsýndýrdýk küreyi,
Devran ayný devran da, nemi deðiþti nemi…
Edep denen erdemle, çoktan koptu irtibat,
Helal yoldan kazanca, kalmadý sabýr-sebat.
Tanýnmaz hâle geldi, para hýrsýyla nebat,
Bostan ayný bostan da, çimi deðiþti çimi…
Baþlar hemen yaðcýlar, güç peþinde talime,
“Çok bilen” cahillerden, sýra gelmez alime.
Garibanýn kaderi, boyun eðmek zalime,
Kaftan ayný kaftan da, simi deðiþti simi…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.