Tütünümün arasýnda sarýlý sevdalarým; Adýný efkar koymuþlar sizi içime her çekiþimin, Oysa güle güle demekti bu içimdeki taahhütlü ateþe.. Saçý sakalý birbirine karýþmýþ bu son baðýn; Ölüm öncesi son baharým bu ilk yalnýzlýðýn…
Yeni zincir halkalarýna ömrüm kalmadý artýk, Her biri paslandýkça bir yenisi eklenirdi bu sevdaya.. Çorap söküðü gibi ansýzýn patlak verirdi kalbimin týrnak ucunda Ansýzýn yaþlýlýktý bunun adý her bir sevdada.. Ve bir yenisi giyilirdi bir öncesiyle ele ele olduðum yollarda…
Son kalan tek þey merhaba demek bu ilk yalnýzlýða.. Daha ötesi yok bunun.. Ve yarým kalan aþk yoktur bu tutarsýz sevdalarýmda; Hatta inanmam yoktur böyle bir þey hayatta… Çünkü aþk; Hiç ölümle yüzleþmemiþtir Ukteleþmiþ sevdalar bir ömrün sonunu görmemiþtir; Karþýlýksýzlarýn dünyasýnda.
Bir gece sohbetinin üstünden nice sevdalar geçirmiþken ben onunla; O doksanlýk bir gazeteci karakteriyle; Bu gün tanýþmýþýz meðer… Aramýzdaki iki fark; Ben masumdum hala ve ilk yalnýzlýðýma açtým kapýlarýmý O ise hala içini soðutamamýþtý bir kadýna deðmeye; Yalnýzlýða erememiþti, Ve ne yazýk Delgadina’ya aþýktý…
Mustafa BALTACI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa B Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.