UYKUSUZUM

bir kahve kokusu gibiydin,
Uzaklardan seni çeken bir özlem gibi.
Sen benim sevdiðimdin,
Hala olduðu gibi.
Ben tek koyuþun bir acýydý.
Dudaklarým çatladý,
Gözlerim kan aðladý,
Kanadý dudaklarým gözlerimden akan kanlara karýþtý.
Konuþamadým günlerce görmedi gözlerim hiçbir þeyi.
Hiçbir þey görmeyiþim hiçbir þey deðildi sen olmadýktan sonra.
Gözlerim görse bile ben senin hayaline mecbur kaldým,
Görmeyen gözlerimle seni hayal ettim.

Zaman çabuk geçsin diye uyur ya insan,
Hüznünü az da olsa dindirsin diye...
Seni unutabileyim diye.
Ýþte en kötüsü de uykusuzum.
Bilmem ne kadar zaman geçti körlüðümde,
Ýki dudaðýmda donmuþ kanlarýn bir bir çözünmeyiþlerinde,
Konuþamayýþlarýmda...
Bilmem ne kadar zaman geçti;
Uykusuzum.

Mustafa BALTACI

Sosyal Medyada Paylaşın: