/manaya gem vuruþun kestirmesidir
sýkýþan sanrýlar.../
unuturken kutuplarda
alazý kavrulmuþ yanýmý
bir bir dökülsün þiire
naftalinli susuþa soyunan çýðlýklar
sevinin en bakir vadisinde açtý umudum
daðýn ýslak yüzünü sevmiyorum
erdemin alný açýk sabrýnda uyurken huzur
bekliyorum
/sana son saklanýþýn b/aðlanýþýdýr
zifiri sabahlar…/
kimsesizliðin puslu duruþuna sarýlýrken masumiyet
hüznün otaðýna deðdirdi yaþam! her dokunuþun vehmini
bir çýðlýk kopacak þimdi
telaþýn kanýna giren zamansýz ihtilalde
gözlerimdeki çocuk bakýþý
rüzgârýn pençesinden kurtardým
gecenin teninden kopup gelen
trajik sýzý!
sen kalan ömrümün geçmiþ yanýsýn
kirpiði kýrýk ezgiler
üþüþüyorken ruhumun deltasýna
ýrmaðýna gülümseyen
çaðlayanlar doluyor cebime
sür-git yüreðine kendim!
sükunetine hüznün repliði deðmeden
yýk! yalnýzlýðýn izbe koridorunu
yýk ki
umudun çisesi deðsin
sol yanýmýn son demine…
M.ALTAN
22.06.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.