BİR BEN KALDIM

Zülfünden bir tutam vermiþtin hatýrlarsan
Yüreðimin sana yandýðýný bilerek,iþveyle
Kokladým verdiðin günden beri gönlümce
Hayatýmýn her köþesine kenar süsü diyerek
Aþýndýrdým ömrümü heves içinde zamanla
Geriye bir yalnýzlýk kaldý elimde.

Sevmedim diyorsun yüzüme gülerek
Dudaklarýn gülüyor gözlerin ürkek
Yalan söylüyorsun dudaklarýn titreyerek
Madem böyle istiyorsun dediðin olsun
Hadi eyvallah,yolcu yolunda gerek
Geriye boþa aþýnmýþ yollar kaldý elimde

Yýllar var dinmedi gözümün seli
Çok bekledim gittin dönmedin geri
Yýkýldý kayboldu mutluluk daðým
Hazaný yaþadý ümitle yeþeren gönül baðým
Ne çýkar kýþ olsa ömrümün her aný
Geriye hüsran dolu mazim kaldý elimde

Bakma bana acýyan gözlerle
Teselli bulmam ýsmarlama sözlerle
Esrarlý gözlerini çek ufkumdan
Yalan yanlýþ vurmadým gönül telime
Uðraþma boþuna senden baþka bestem yok
Peþinden kör topal koþan bir söz kaldý elimde

Hazana uðrar bahçemde bülbüller
Daha dinlemedin benden öyküler
Ne gördün ki,dilim hep seni söyler
Hoyrat bir yel aklým,ölçüleri uçurmuþum
Gamlý gönlüm sabaha hasret,uykusuzum
Geriye ruhsuz taþýdýðým beden kaldý elimde

Çileli ömrümün uðuldayan duraðý
Hasta gönlümün kanayan yarasý
Dönerek at heybene yanlýþ hesabý
Ayrýlýðýn kimseye olmadý faydasý
Sil bir kalemde bu günlerini,kalana bak
Geriye sana bir ben kaldým elinde.

Mehmet Zafer

Sosyal Medyada Paylaşın: