Her akþam güneþim battýðý yerde seni bekliyorum. Perdeler kapanýyor, güneþ ýþýðýný söndürüp derin bir uykuya dalýyor. Her yer zifir karanlýk, gecenin nemiyle aðlýyor bulutlar, Ýçimde seni bekleyen kacaman bir umut vardý gelirsin diye. Sabah oluyor, senden halâ bir haber yok, yýkýlýyor yine gönül perme periþan. Kaç gece sabahlara kadar aðladým, uykusuz kaldým. Günler, haftalar, aylar geçti sen gelmedin. Odamýn buðulu camýna adýný yazdým, bir beyaz güvercinle, Yüreðimin derinliklerinden nameler yolladým sana. Artýk biliyorum, dönmezsin ve dönmeyeceksinde. Ama ben seni, Her zamanki akþam güneþinin battýðý yerde bekliyor olacaðým.
19.06.2010 Cumartesi Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailozdemir01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.