Hazýrlýksýz bir yalnýzlýðýn ayak sesleri var içimde
Bu kaçýncý ümitsizliðim saat baþý yenilenen
Anlamsýz bir ürperti ki an be an sarsar bilincimi
Ýnmeler sarýyor bedenimi,kaným donuyor düþünceden...
Yüceltilmiþ sevinçleri avuçlar dolusu sunardýn bana
Güze döndüm,sarardý tomurcuklarým aniden
Ay battý,yýldýzlar kayýp,ýþýklar sönüyor teker teker
Zamansýz sancýlar sarýyor þakaklarýmý inceden inceden...
Canýn benimle olmak isterdi,hep bana koþardýn
Avuçlarýmýzdan güvercinler salardýk sonsuzluklara
Öyle bir sevgiydi ki yalazlanýrdý, büyük yangýnlara bedel
Sýr oldun,farkýn yok þimdi kördüðüm olmuþ bir bilmeceden...
Bu saatlerde çýkýp gelir de göðsüme yaslardýn baþýný
Ellerimiz kenetlenirdi önce ve bir þarký tuttururduk sevgiden yana
Çaresizim,nereye baksam,kime sorsam,ne yapsam?
Yýllanmýþ özlemler gibi sensizliði topluyorum geceden...
Necdet Arslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.