Gözü gözüme deðdi diye Atilla Ýlhan’ýn
Haleler kondu kalemimin üzerine,
Aþkýn içerisinden nefret tohumlarýný ayýklamayý,
Vatan üzerinden þiirler yaratmayý öðrendim.
Aklýmdaki hayalin tütsülendi
Duraksadýðýmda,
Þiir yaðdý kaðýtlarýma
Ne zaman pus olsa gecenin rengi
Sakladýðým anýlarýmdan gözlerine baktým...
Ve ne zaman sus olsa dilim
Sayfa sayfa iþlediðin þiirlerine aktým...
Ege’nin taþkýn ruhu asil kanýyla birleþtiðinde
Hakkýný haykýrdý düzensizliðe.
O dönem susturulmak
Bir deliðe kapatýlmakla olur zannedenlere
En iyi cevabý verdi tükenmeyiþiyle
Ýnledi yüreðinin gürültüsüyle sansaryan
Kuvvetli bir mesajdý inancýnla insanlýða;
’’Susma, durma, uyan’’...
Ve birgün o sustuðunda baþladý
Þiirler konuþmaya,
Ben senin ýþýðýnda
Henüz emekleme yolunda.
Gözü gözüme deðdi diye Atilla Ýlhan’ýn
Ben þiire borçlu,
O’na ikinci hayatý tattýran kalbinden
Alacaklýyým...
Ne zaman bir þiir yazsam
Gözleri geçer ömrümden,
Aðlamaklýyým...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.