.............................içimde boð/ulan denizde
ay yorgun
artýk biz taþýyacaðýz geceyi
Hasreti Ýsa
yanlýþ uzanmýþ bir güvertede
þehir arka planda kalýyor
güneþ sürtünüyor gözlerime
bir an seninle
yan yana geliyor gölgemiz
kanun hükmünde bir kurþun sallýyor geceyi
korkuyor kuþlar
asýk suratlý bir adam
kasýklarýna vuruyor kadýnýn
açýkta kalýyor yaralarý
bir kýzýn hatýra defterinden
ihanet sýzýyor sulara
gitmeyi oyalýyor ellerin
bir buluta saplanýyor
þaraba sapýyor dudaklarýn
düþ kýrýcýlar geçiyor önünden
gurbetten kurtulmak için tünel kazýyor birileri
beni bu dünyaya getiren annem olmamalýydý biliyorum
ömrüm ayný virajda buluþmamalýydý babamla
maviden baþka hangi renk yakýn durur ki bana
gidip korkularýmý sulayacaðým þimdi
bir rüzgar süzülecek ciðerlerime
ayaküstü mabedime uðruyorum
arapça dualar ediyorum anlayacaðýn
çocuklar küfrediyor masalýma
avuçlarýmda baðýþlanan bir gün gülümsemesi
tam da suskunluðumu büyütme vaktiydi
gittikçe zamaný öldüren bir katile benziyorum
býrak savunmasýz kalsýn okþadýðýn baðrým
bir þehir göçüyor aþk mevsiminden
tam da her þey yoluna girecekken
þimdi mezarlýktan yürüyüþe geçiyor ölüler
diz boyu günahlar kaplýyor yollarý
mahþer dedikleri ateþin vücutta yer bulmasý
hangi söz diziminde yan yana geliyoruz
bilmek istiyorum
bir yel uzanýr pencereden saçlarýn daðýnýk kalýr
yüzümde öpülmedik bir yer kaldýðýnda
mekan kur orada
kýyýsýndan bir nehir geçsin mesela
binlerce kýrlangýç resimler çizsin havada
karanlýkta bir tetikçi niþan alsýn ayrýlýða
bulutlara yenik düþüyor kirpiklerin
sen gözlerime sokul ýsýnmak için
bilirim
saçak altýnda aman dinlemez bir yürek taþýrsýn
seninle ayný dilin üstünde yürürüz
sabah yýrtar perdelerini günün
kuytu bir köþede düþe dalarsýn
ayný kabukta soyulur yaralarýmýz
gökyüzüne el yazmasý bir þiir yazarsýn
dilin tapýnaða dönüþür
gözlerin çaðlayan olur
bir beyaz sessizlik açýlýr sonsuzluða
yaðmur yaþayacaklarýmýzýn sorumlusudur artýk
bir kavga kucaklaþmaya dönüþür peronlarda
aþk çoðaltýyor bizi
ve iþin kötüsü
sen bunu çok iyi biliyorsun
bir an seni istiyorum
boþlukta sallanan bakýþlarýnýn arasýndan
biliyorsun en haylaz yerin
gözlerin
bütün özlemler iki kaþýn arasýnda þekillenir
adýna aþk diyorum senli zamanlarýn
sensizlik erken kalkan bir tren
ya da bir vapur saatinde yetiþemediðim
sesine bir esmerlik düþüyor akþamüstü
aþk uslandýrsýn bizi diyorum
uslandýrsýn
ve gün rengini döküp gidiyor önümüze
kara çamur akýyor deniz
bütün kapýlarda beklerken yoruluyor ayaklarýmýz
bize benziyor yenilgiler
kirli bir görüntüyle kucaklaþýyoruz
canýmýz yanýyor
dünya yanýyor alabildiðince
ve hiç kimse bunu görmüyor
göremiyor
içimdeki çocuðu hep ölümle korkuttu birileri
bu yüzden korkmuyorum dersem yalan
aç kalmamýz kaçýnýlmazdýr
analarýmýz yýlanlarý emziriyor çocuklar
baþucunda kýrýlan kalemlerin günlüðünü tutma
silah sesleri arasýnda seviþmeyi öðret bana
sürgün bir ömür sür namluya
yaþamýn bir yerinde kaybolalým
yalanla yer deðiþtiriyor ömrümüz
ayrýlýk saklanacak sancý deðil
ölüm kamp kurar
kaç ten Hiroþima’da dilsiz kalýr
aþk
ancak yere düþen yaðmur kadar ýslatýr
gözlerine düðümler atardý gece
ciðerlerinde küflenen bir býçakla yan yana atýyor kalbim
artýk ölebilirim
tanrým
sana olan borcumu ölmekle ödüyorum
artýk senden iki can alacaklýyým
Ýsa Ýnan
yirmi haziran iki bin on / git / varlýðýnla canýmý yakýyorsun...
Þiirime ses veren, yüreðini ortaya koyan, þiire ömrünü veren güzel insan,
aþkýn yeni tanrýsý Deniz Haným’a çok teþekkürler.Sesiniz aþkýn kimliðidir..