MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Düşerken...
muratkartal

Düşerken...



Ýçime düþen,
Düþerken sessiz kelimelere sýðýnmýþ
Bir kýyametti...
Sessizce

Ve...
Kar borandý,
Donuktu...
Yoktu belkide.

Gözlerime düþen ;
Düþünceli
Dalgýn,
Yangýn çýkýyordu
Baktýðým yerden.

Sen hiçbir þeyin
Her þeyiydin

Hiç bir yerden
Ýçime düþen
Büyüyen...

Hiç bir þey yakmamýþtý beni
Sustun,
Sessiz kelimeler ürettin
Kulaklarýmý saðýr eden.


Ve,
Amansýz sokaklarýn
Seri ölümlerinde zanlý
Kimliði saklý bir katili oynarken sen,
(Bendim daha ölmeden
Gýrtlaðýmda düðümlenmiþ
Hýçkýrýklarla,
-ki yaðlý bir urgan geçmemiþti hala boynuma- )
Ölüme giden.

Þimdi,
Son dileði sorulmamýþ bir ahmaðýn
Can çekiþlerinde,
-Tutarsýzlýklarla dolu, þaþkýn-
Çöllere düþüyor içim.

Ýçim aðustos sýcaðýnda kavrulurken
Gözlerim eylülsü saðanaklarda mevsimsiz.
Yüzüm Mýsýr,
Nil düþüyor yanaklarýma


Hayat mý?
Ýbrahim’in göçleri gibi
Amansýz…

Kuyular Yusufsuz
Melik habersiz
Toplansa herkes
Þahitlik edecek Züleyha’ya,
Çaresiz.

Yusuf insan
Ödül zindan.

Düþün,
Kaç kuyu büyütsem içimde
Kervan geçmez yol benim.


Ýþte dört duvar
Ödülüm.
Esaretimi saklar her biri
Ýnadýna gezinirsin duvarlarýmda
Ýnadýna rüyalarýmda
-esir olduðumu haykýrýr bir ses-
Bir þamar gibi þaklar suratýma.

Yok, bir tek þahidim,
Yok…
Allah’tan baþka,

’Esirinim’
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.