Ve
Hâcet Kalmadı
Yanarýz bin dert ile, köze hâcet kalmadý,
Her ne desek nâfile, söze hâcet kalmadý.
Çok su kattýk imânâ, nefis döndü ummânâ,
Kabukta yitti mânâ, öze hâcet kalmadý.
Düþtük küresel sele, verdik dümeni ele,
Gideriz bir meçhule, ize hâcet kalmadý.
Rüyâlar kâbus oldu, yürekler gamla doldu,
Ümitler çoktan soldu, güze hâcet kalmadý.
Kâh küçüktür, kâh iri, insanlýðýn yüz kiri,
Göze batar her biri, toza hâcet kalmadý.
Ýltimasla ihtiras, olunca tavra esas,
Kaydý gitti ihtisas, muza hâcet kalmadý.
Zâlime neyler hitap, fikir bitap dil bitap,
Ýhânet kitap kitap, cüze hâcet kalmadý.
Hariçten akýl aldýk, günden güne daraldýk,
Binlerce derde daldýk, yüze hâcet kalmadý.
Eller giderken aya, kaldýk düz yolda yaya,
Ýmkân var mý tutmaya, hýza hâcet kalmadý.
Yetiþmek için çaða, kalkmak varken ataða,
Battýk boy boy bataða, dize hâcet kalmadý.
Akla uymaz iþimiz, iþ deðil gidiþimiz,
Dost edindik kýþý biz, yaza hâcet kalmadý.
Aþký uydurduk çaða, gençler kucak kucaða,
Güle, bülbüle, baða, naza hâcet kalmadý.
Mevsim çýkýnca kýþtan, içler görünür dýþtan,
Fistanlar bir karýþtan, beze hâcet kalmadý.
Bireyselleþtik hepten, herkes kendine kaptan,
“Ben” çýkar her hesaptan, bize hâcet kalmadý.
Doðru dama atýldý, hýrsýz-arsýz tutuldu,
Utanmak unutuldu, yüze hâcet kalmadý.
Çýkarý olan kiþi, dikine sürdü iþi,
Yol eyledik yokuþu, düze hâcet kalmadý.
Gâye tek, insan türlü, ha câhil ha kültürlü,
Gözler doymaz bir türlü, aza hâcet kalmadý.
Metre-kilo var ama, ölçü falan arama,
Ýbre döndü harama, doza hâcet kalmadý.
Yýllarca, para kurdu, özü kemirdi durdu,
Vicdanlarý dondurdu, buza hâcet kalmadý.
Makam, bol bol atana, bire binler katana,
Kim bakar sana-bana, bize hâcet kalmadý.
Tek ölçü yalakalýk, baþ oldu nice alýk,
Burun yakýyor balýk, tuza hâcet kalmadý.
Hýrsý aklý aþanlar, sâdece yaðdan anlar,
Yaðdanlýktan niþanlar, geze hâcet kalmadý.
Nefis siyah bir perde, hakkýn olduðu yerde,
Yarýþýr olduk þerde, gaza hâcet kalmadý.
Tez sindirdik yalaný, alkýþladýk çalaný,
Her þey artýk aleni, gize hâcet kalmadý.
Her gönülde bin yara, kim anlaya, kim sara,
Sürer gider yaygara, caza hâcet kalmadý.
Karýn aç üst-baþ delik, beden yorgun yüz soluk,
Sýkýntý oluk oluk, büze hâcet kalmadý.
Bilmem baþlar ne durur, sonumuz neye varýr,
Herkes oynar-kývýrýr, saza hâcet kalmadý.
Hâlimiz böyle iþte, gönül yasta göz yaþta,
Hazzýmýz varsa, düþte, göze hâcet kalmadý.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.