EFEM...
Vatanýn bekçisi, sancak direði
Memleket aþkýyla, dolu yüreði,
Almýþtýr eline, kazma küreði,
Düþman mezarýný, kazýyor efem.
Bu daðlar, ovalar ondan sorulur,
Her bir tepesine, çadýr kurulur,
Efem ancak yattýðýnda yorulur,
Yan gelip yatana, kýzýyor efem.
Kimse göz dikemez, bu cennet yurda,
Dikenlerin gözü, oyulur burda,
Nasýl da benziyor, þanlý bozkurda,
Baþý dik, gözü pek, geziyor efem.
Mevzubahis ülke olduðu zaman,
Efemin baþýný kaplýyor duman
Elinde tüfeði, kalbinde iman,
Tek baþýna destan yazýyor efem.
Alper Çetin / Aydýn - 16.06.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.