ÖMER' im...

Yüreðimin parçasý, caným evladým,
Kalbi imanla dolu, ZÂTTI Ömer’im.
Önce suda yürüdü, O adým adým,
Sonra da derin suya, BATTI Ömer’ im.

Kaným donmuþtu o an, Ömer’ im öldü,
O gönül bahçemizde, tomurcuk güldü,
Acýsý bedenimi, ikiye böldü,
Bizi peri periþan, ETTÝ Ömer’ im.

Eþsiz bir cevherdi O, eþsiz bir inci,
Bu yýl mezun olmuþtu, hem de birinci,
Diplomayý almanýn, haklý sevinci,
Daha yaþanamadan, BÝTTÝ Ömer’ im.

Hiç kimseyi üzmezdi, gönül kýrmazdý,
Tatilde de çalýþýr, hiç boþ durmazdý,
En çok dikkat ettiði, konu namazdý,
Rabb’inin her emrini, TUTTU Ömer’ im.

Bu evlat acýsýna, dayanmaz yürek,
Ama takdir böyleymiþ, sabretmek gerek,
Bizlere ölümüyle, veda ederek,
Þehadet lezzetini TATTI Ömer’ im.

NOT: Bu þiirimi 18 Aðustos 2002 tarihinde vefat eden Ömer kardeþime babasýnýn isteðiyle, babasýnýn duygularýyla yazdým.

Allahü Teala rahmet etsin.
Sosyal Medyada Paylaşın: