Hüzün Balonları
her sabah bir þeyler daha eksiliyor
bana bahþettiðin zamandan...
býraktýðýn kýskaçlarda daha bir özleyince seni
hiç deðmeseydi keþke kadýn gözlerin yüzüme diyorum
sýyrýlýp çýkacak gibi duruyorsun
ellerimden sanki...
ve önümdeki aþýlmaz barikatlarýnda
çýrpýnýp duruyorum karagülüm
inan ki...
kör kalem eþeliyor hüzün balonlarýný þiirlerin bu sýralar
kendime belayým bundan sonra bilesin
çaresi yok
yazdýðýn her satýra patlayacak sabrým ulu orta
elemimdesin..
//senin mavi yaðmurlarýn baþka bir þehri yýkaya dursun
ben emanet güneþinde yanacaðým//
hani dört balýk vardý akvaryumda
ikisi senin kanat rengini emiyordu
diðeri benim derin ömür limanýmda
yan yatmýþ bir gemi edasýnda
dirayet denizlerinde debelleniyordu
olsun be gülüm
varsýn ben susuz bir leðende yine canýmý teslim edeyim
belki de urganlara baðlayacam baþýmý
bir portakal aðacýnda
sallanývereyim...
kulaðýna küpe kalsýn isterdim
hiç inkarýnda olmadým gururumla bilediðim sevdanýn
bu ince aðrýlarýma sürerken ak denizin tuzunu buralarda
iç göçüme zanlý
sakýncalý bir fail kaldým adalya da
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.