Çýldýrasýya inliyor dilimin ucunda asýlý kalan son cümle
Düserse dudaklarýmdan
Bilirim ki bakýra dönüþecek gökyüzü
Maviliklerine sürdüðüm yüzümün ardýnda kalan isterik arzular
Yeniden avuçlarýmda biriken dualar gibi
Daðýlacaklar,
Ben daðýlacaðým…
„Kapat perdeleri“…Sesinin ucunda kendini imha eden leyla hüznüne yapýlmýþ
Son masal
Afiþte bir yangýnýn talan ettiði öfke artýðý aþk,
Kirpik uçlarý intiharlarýnda,
Gözlerimde
Geçmiþin derin çukurlarýna gömülen derin sancý...
Seviþtiðin gecelerin yýldýzlarý söndürdü ýþýklarýný bir bir
Dokunduðun her ten sadece sen
Ve hazlarýn en uçlarýnda kekremsi bir yalnýzlýk
Dilinde nikotin esareti
Tiryakisi olduðun aynalarýn içinde suretin, bir baþýnalýðýný
Müjdelerken
Hadi sen de aðla…
Ben þimdi
Yeniden en baþa sarýyorum,
Hayat, ceplerimde eskiyen gün yapraklarý
Yabancý düþlere örtülüyor gece
En tiz çýðlýðýma uyanýyor bedenim…
Göðüslerimden kan emziriyorum kapýmda bekleyen hasretin
Yüzsüz çocuðuna…
Saðanak dökülüyor mevsimini unutan yaðmurlarým
Bir baþýma
Büyütüyorum
Kimsesizliðimi...
YILDIZ