Ve
Sürünceme...
Gönül nazlý sevgiliye, yana geldi, yana gider…
Bir gün elbet döner diye, sana geldi, sana gider…
Düþtü bir kez yar özüne, su neylesin kor közüne,
Ne dediyse her sözüne, kana geldi, kana gider…
Yardýr zaman yardýr mekan, yardýr sanki tendeki can,
Yardan uzak damarda kan, dona geldi, dona gider…
Aþk esrarlý, derin konu, kula meçhul baþtan sonu,
Vuslat için her dem o’nu, ana geldi, ana gider…
Çýktý amma gamý bine, merhem olan yoktur yine,
Ümit yolu gamdan yöne, döne geldi, döne gider…
Acýsýný gömüp düne, bin ümitle girdi güne,
Böylece dert, dert üstüne, bine geldi, bine gider…
Dönüverdi, bir bülbüle, feryat etti durdu güle,
Belli lâkin, kuru dala, kona geldi, kona gider…
Hep hüzzamdan çaldý sazý, tek rüyâda gördü yazý,
Ruha kýþýn sert ayazý, sine geldi, sine gider…
Derler uzun süren kuþku, bir gün gelir yorar aþký,
Bu sebepten eski coþku, dine geldi, dine gider…
Tek taraflý ise temel, aþkta hicran pek muhtemel,
Ýþte böyle saf bir emel, sona geldi, sona gider…
Hiç þüphesiz Hakkýn eli, yanlýþ yoldan çeker kulu,
Çok þükür Hak, sabýr yeli, suna geldi, suna gider…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.