Ben Türk'üm..

Nerede yaþýyorsam
Oraya aidim..
Oradan nasiplenirim
Oranýn havasýný teneffüse edip
Ekmek yer
Su içerim..
Orada üzülür,
Orada hissederim..
Dostlar edinirim
Arkadaþlar tanýrým
Orada âþýk olur,
Severim
Sevilirim..
Ya da
Sevilmem..

Nerede yaþýyorsam
Oraya aidim..
Oradaki gökyüzü bana aittir
Pamuðumsu bulutlar
Gece olunca yýldýzlar
Ayýn on dördünde dolunay
Þýrýl þýrýl akan çay
Sararan altýn renkli baþaklar
Yaz ortasýnda çatlayan toprak
Hazanda savrulan yaprak
Tökezleyerek düþtüðüm taþ
Dokuz yerden yamalý asfalt
Fark edilmeyen çukur
Köþe baþýnda hâlâ direnen bakkal
Hâlâ güðümlerle süt taþýyan sütçü
Yazýn ayrý kýþýn ayrý satan gezgin satýcý
Balkonlardan serpilen ekmek kýrýntýsý
Ve onlarý bir bir toplayan kuþlar
Sokaktaki fýrýnýn büyüleyen kokusu
Dizlerimin dayanamadýðý bulvarýn yokuþu
Alnýma suyu damlayan süzme yoðurt tortusu
Ve tanýdýðým herkesin
Yaþlanma korkusu
Pencere önünde saksýdaki çiçek
En ücra köþelerde yaþam kavgasý veren böcek
Ýnadýna zehir dolu dünyada
Petek petek bal dolduran arý
Olmayanlarýn yoðu, olanlarýn varý
Eðrisiyle doðrusuyla
Velhasýl
Sokaðýmda ne varsa
Hepsi benim..
Zannetmeyin ki bencilim,
Dört kitaba inanýrým,
Gönderene þükrederim..
Ýnsaným ya,
Yaþýyorum ya doya doya
Duyuyorum ya sesleri
Elime aldýðýmda bir gülü
Dikeni batsa da
Acýsýný duyuyor
Güzelliðini görüyor
Kokusunu alýyor
Ve bülbül kesilebiliyorsam
Çevremde kaç çevre olduðunu biliyorsam
Hissedebiliyorum..
Yaþýyorum,
Kendi topraðýmda,
Kendi vatanýmda
Kendi bayraðýmýn altýnda
Hür ve özgür
Ve
Ben olmazsam nasýl bu vatan yoksa
Ve bu vatan yokken nasýl ben yoksam
Ve nasýl diyebiliyorsam
Bu vatan benim…
Ben de bu vatanýn..
Farkýndayým her karýþýnda þehit yatanýn..
Ve ellerini öperim
Bu vataný hediye eden atanýn..

Nerede yaþýyorsam
Oraya aidim..
Nerede yaþýyorsam,
Yurdum dediysem
Orasý da bana aittir..
Karýþ karýþ..
Bayraðýyla, ezanýyla
Kýzlarýyla kýzanýyla
Tavizsiz,
Hilesiz
Nihayetsiz…

Damarlarýmda dolaþan kan,
Fýþkýrmaya hazýr her an,
Gök bayrak ta olsa,
Al bayrak ta olsa
Boyarým sýfýrdan..
Tepeleri düzlerim,
Aþkla dolu cüzlerim..
Benim dediðim, benimdir..
Yaratandan gayri kim isterse
Tozunu alamaz..
Kem gözlerle bakamaz..
Ben istemezsem eðer,
Düþman buradan sað çýkamaz..
Ve asýrlardýr bu birliði hiç kimseler yýkamadý
Bundan sonra da biiznillah yýkamaz..
Çünkü ben,
Türkoðlu Türk,
Türk kýzý Türküm..
Nereye vataným dediysem,
Yurt edindiysem..
Orada yaþarým..
Nerede yaþýyorsam,
Yurdum dediysem
Oradan nasiplenir,
Orada ömür sürer,
Ve orada ölürüm..
Ecelim hep vatan savunmasýnda gelecekse gelsin..
Ve bin caným olsa çekinmeden vereceðimi
Dost düþman,
Dünyadaki herkes bilsin..
En büyük makama yakýþmak içindir yaþam savaþým
Cennete ilk oturanlarla birlik olmak bütün amacým
Bayraðým gölgelik,
Ýmaným siperlik
Benden uzak dursun
Kalleþlik ve kahpelik..

Nerede yaþýyorsam
Oraya aidim..
Ait olduðum yer de bana ait..
Vatan demiþsem,
Yurt edinmiþsem,
Benimle beraber gezer mertlik
Kan kýrmýzý bayrak
Üstümde gölgelik..
Kuþlar kadar özgür,
Ulu daðlar kadar maðrur,
Deryalar kadar engin,
Göller kadar dingin
Fýrtýnalar kadar hýrçýn
Bebek kadar masum
Kaplanlar gibi atik
Türk gibi kuvvetli sözünün temsilcisi
Türk gibi doðru sözünün emanetçisi
Türk gibi adil sözünün sahipçisi
Ve vatanýmýn yýlmaz bekçisiyim..
Buraya vatan denmiþ,
Emanet edilmiþ,
Yurt edinilmiþ,
Ýþ bitmiþ..
Bana düþen sahip çýkmak,
Bana düþen deðil yýkmak,
Bana düþen köprü kurmak..
Ay-yýldýzlý bayraðýmý en yükseðe ulaþtýrmak..
Yýldýzlarla tanýþtýrmak..
En uzaktaki yýldýzdan,
Kâinata da haykýrmak..
Ne mutlu Türküm diyene..

14.04.2010
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: