Bir sevda türküsüdür öðretmenlik.
Sevdalanmak, bu sevdaya,
Bir ömür boyu baðlanmak,
Daðlarýn tepelerine,
Hayat veren kardelen tazeliðinde,
Açmaktýr yurdumun her köþesinde.
Ayþe’nin;
Belik belik saçlarýnda,
Mehmet’in;
Yosun yeþili gözlerinde,
Elif’in;
Mahçup gülümseyen dudaklarýnda,
Söylenen türküdür öðretmenlik.
Soðuktan þiþip moraran,
O küçücük elleri,
Avuçlarýnda ýsýtmak,
Ürkek gözlerle bakan baþý,
Okþamak,
Heyecan denizinde yüzen yüreði,
Baðrýndaki limana çekmektir öðretmenlik.
Ardýndan ataða kalkmaktýr.
Muasýr medeniyetler için,
Yakalamaktýr koþan çaðý.
Yüceltmektir güzel vataný.
Zor olanla mücadele etmek,
Zoru baþarmaktýr öðretmenlik.
Kardan kapanmýþ,
Sarp köy yollarýnda giderken,
Botlarýn karýn tellerinde,
Çýkardýðý ezgide,
Söylenen türküdür öðretmenlik.
Mum misali eriyip gitmek,
Ölesiye sevdalanmaktýr.
Ýþte öylesine bir sevdadýr ÖÐRETMENLÝK.
Bilgin ÞENGÜL
(24 Kasým 2005 Öðretmenler Günü Þiir Yarýþmasý Ýzmir Ýl Birinciliði)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.