Delikýz delirdi,
Ey ahali!
Bir hoyrat rüzgara,
Kaptýrdý kendini.
O gün bugündür iflah olmadý.
Delikýz delirdi.
Ey, ahali!
Siz bilir misiniz,
Delicesine sevdalanmayý?
Yüreðindeki korun acýsýyla,
Geceler boyu aðlamayý?
Karþýsýnda þýmarýk bir uçarý.
Eremiyor, yetemiyor.
Baþka yok kaçarý.
Delikýz delirdi,
Ey, ahali!
Yüklü baþak gibiydi yýllarca.
Baþý sevdasýna saygýdan,
Hep önde, öndeydi.
Delikýz delirdi,
Ey, ahali!
Sýradan bir laf,
Bir gülüþ atsa sevdiði,
Sýðmazdý kabýna.
Sanki dünyalarý ona verirlerdi.
Delikýz delirdi,
Ey, ahali!
Gözünün içine baka baka,
Önünde olanlara,
Kendini hiçe sayýp,
Vurdum duymaz tavýrlara.
Sevdiðindeki bilip de bilmez
Aymazlýklara.
Ýsyan eden yüreði,
Bastýramayýnca.
Delikýz delirdi,
Ey, ahali!
Bilgin ÞENGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.