Sýzlýyor içerimde, þifa bulmaz bir yara, Ne ay doðar, ne yýldýz; bahtým geceden kara. Kalmýþým el içinde, boynu bükük bir garip, Söyle neyle daðlanýr, gönül yarasý tabip! Bu sancý hiç geçmez mi, nedir bunun çaresi? Neþter vursan azar mý, yüreðimin yarasý? Benim yaram çok derin, yârimi eller almýþ, Desene ey tabibim: çarem Lokman’a kalmýþ!
16 Aðustos 1989-Ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.