durgun kadın...

yine sessiz bir rüzgar esiyor bilmediðim hýrçýn kýyýlardan
az sonra fýrtýna olacak,
daðlarý vuracak,
ormanlarý tuz buz edip dövecek,
harmanlarý kel kabak býrakacak,ve
sonra bize dönecek o býçkýn sevgili....
II-
boðazýma düðümlenen paslý bir giyotin gibi anasýný satayým,
nereye dokunsa kangren ediyor
kabuk olmadan bir daha,
bir daha GERÝ dönüyor
YEMÝN içmiþ velet, ya celladým olacak,
yada baharým....

III-

yýllar önce cihangir de tanýdým öyle birini
endamý kýyýya vuran sert dalgalar gibi vurmuþtu beni,
kekik gözleri beni alýp bilmediðim kýyýlara götürmüþtü,
bir yýlý bir gün zannederdim,
ah! ah!
na kadar da toymuþum
bir okadar da týrtýl,
kozasýnda çýkamamýþ,
henüz kelebek olmayý baþaramamýþ týrtýldým
unuttuk döndük kozamýza....
IIII-
sonradan
bir falezyolunda çýktý katil kadýn,
geleni gideni acýmadan biçti..
IIII-
soluðu bir morg masasýnda aldýk,
ölüleri okþarken aðladýðýný gördüm..

’’bazen bir gün de hayat biter
bazen bir gün de hayat baþlar’’dedi kadýn.......
Sosyal Medyada Paylaşın: