Önüme çýkan her yüzde her gözde Seni arýyor, Seni arzuluyor Sensizliðin rutubetine kapanmýþ gözlerim. Ama nafile hayalleri kundaklýyorum gözbebeklerimde “Hiç kimse sen deðil Ve Kimseler sen kadar sen olamýyor bana.”
Sen’ce baðýrýyorum tüm bildiklerimi Þizoid bir geceden susturuluyor tüm düþlerim Yarýnlara ihanet,acý,keder taþýyor dünlerim Ve Sen mutluluðu baþkalarýnýn dudaklarýnda ararken Benim payýma koskocaman bir sensizlik düþüyor. Sensizlikte morg alfabesine iniyor tüm harflerim Ve Ben acýnýn en sessiz harflerine yenilirken Hüzünbaz merhabalarla karþýlýyorum geceyi,sabahý,ayazý
Kirpiklerimde ýslak yaralarýmla asýyorum geceyi Yargýsýz,sualsiz,umutsuz... Tarumar olmuþ kelimelerim dilimde kelepçelenirken Ben yitik bir kentin Ölü harfler koðuþunda tutuklanýyorum. Üzerime yalnýzlýðýn hükmü giydiriliyor Dilim susuyor,sana hasret. Umuda perde hücremde Nikontinleri yýðýyorum esrarengiz bir çýðlýða Sesime sensizlik düþerken Yalnýzlýk kokunu ýsmarlýyor,kesmekeþ bedenime.
Yüreðim depresyona intihar süsü verse de Bol gelen umutsuzluðun gömleði giyinse de bedenim Bildiðim tek bir gerçek var "Sen kaderime yazýlmýþ en masum günahýmsýn".
"SEZAÝ AKIN"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gecelerin_Efendisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.