Gecelerin cesur karanlýklarýyla sözlenen hüzünlerim Yine firar ediyor kalbimin odalarýna Yüreðim yokluðunu gözyaþlarýyla ýsýtýyor Kalemim ise sayfalarýmla ölümbaz bir köþekapmaca oynuyor Biraz sen biraz da ben esen rüzgar Sürükleyemiyor bizi vuslatlarýn kýyýsýna Sen yakýnýmda uzak diyarlarý andýrýrken Ben bu þehrin semalarýna yüreðimi açýyorum duysun beni gökkuþaðý Benim gökkuþaðým isminin harfleriyle donatýlmýþ Ne sarý ne de turuncu tanýyor Sadece yokluðunun kan kýrmýzýsýný damlýyor gözlerim Sana sesleniyorum "Yegane Hasretim" Sen hiç yaðmurlarda aðladýn mý hüsranlarýný? Gecelerce bekledin mi ürkek bir sükünetin tebessümünü? Sen hiç mutluluðu aradýn mý,keþfetmeye çalýþýrcasýna? Hiç yarýnlarýn kavgasýný dertleþtin mi hüzünbaz dünlerinle? Geceler þahidimdir Ben bunlarý yaþadým Yani anlayacaðýn hüsranlar yüreðimden silinmedi hiçbirzaman
Karakýþlara bir bahar umuduyla bakmayý Yaðmursuz topraklarý gözyaþlarýnla ýslatmayý Hüzünlere yarenlik eden ürkek yalnýzlýklarý Sen nereden bileceksin.
Sen gözlerini gelecek için açarken Ben hasretini öpüyorum üþüyerek Sen baharýmsý saçlarýna koþarken sarý Çiðdemlere Ben karakýþlarýmla ayazlara teslim oluyorum Sen hüzünlere en mitralyöz kademleri basarken Ben hüzünlerimle dertleþiyorum
Duy beni ne olursun GÜNEÞ GÖZLÜ Sevdamla yüreðine secde ettiðimi Dualarýmýn insaf bekleyen yalvarýþlarýný Duymuyormusun? Görmüyormusun? Marx’ýn sürgün edildiði cehennem þahidim olsun ki Ben sensiz cennetimi cehenneme çeviririm Sensiz kalýrsam eðer Hercai bir çiçek kapatacak gözlerimi Þahadetim isminle yalvaracak merhametsiz Tanrýya Þemsiyem açýlamayacak bir daha hüsran yaðmurlarýna Sensiz kalýrsam eðer Haritalar senli ülkeleri,þehirleri,labirentleri deðil Ölümün Kuzeyine sürgün coðrafyalarý gösterecek Lügatlarýmda manasý boþ býrakýlan "sensizlik"kelimesi Lügatlarýmda ölümün kanayan yaný olarak yerini alacak. Unutma ben sensiz kalýrsam Ölümler bana "Hoþgeldin"halýlarýný serecek
Sen baþarýlarýnla övünürken Ben 28,29,30,31 deðil asýrlar çeken Sensiz aylarýn hasretini kutluyorum Uykular kapatamýyor yalnýzlýðýn gözlerini Ne olur gözlerini gözlerime ikram edip gel artýk
Aþkýmýn ölçüsü uzaklar mý olmalýydý? Nefes nefese titrediðimiz anlar Bakýþlarýmýza metraj olamazmýydý? Neden hep yollar yakýnken uzak görünürdü? Uzaklarýmýz yakýndan daha da yakýn olabilirdi. Müptelasý olduðum gecelerde Saatler artýk seni sen vurmuyor Karanlýklar ise parçalýyor yaralý sözlerimi Parantezlerim bile senin adýnla yemin ediyor cümllerde Þehrin hüzünleri kümelenip baðdaþ kurmuþ Kokuna hasret yýldýzsýz gecelerimin üstüne Damla damla kan akýyor gözlerimden Peronlarca dizilmiþ olan yalnýzlýklarýmýn üstüne Gelen hiçbir yolcuda sana benzemiyor Kimse sen kadar sen olamýyor bana
Yokluðun ölüm olsa gerek Sana taptýðýmý belki bir þiirle anlatamam ama Þunu bil Hasretim Ekmekle suya duyduðum ihtiyaç kadar SANA ÝHTÝYACIM VAR.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Gecelerin_Efendisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.