Kuþkularla beklemek ve her nefeste ölmek Tüketmek o nefesi onca dert ile üzgün Neler taþýdýðýný bilmemek doðan günün Kuþkularla beklemek ve her nefeste ölmek
Deðiþiktir herkesin yaþamaktan nasibi Benimki hüzün çekmek neþ’elenmek yerine Her gün þiirler yazmak gönül verip birine Deðiþiktir herkesin yaþamaktan nasibi
Vuslat, seninle gelen bize hicrandýr yine Bitmez bu gönülde hiç, yâre çekilen hasret Doðan günümde kasvet, inen akþamda kasvet Vuslat, seninle gelen bize hicrandýr yine
(Telecam / Lüleburgaz - 15.02.1982)
Zekâi BUDAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekâi Budak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.