***MAVİSİNİ KAYBEDİNCE YEŞİL***

kapýyý çarpýp ardýma bakmadan
gittiðime bakýp da terk etti beni
deme sakýn…

müsterih olsun yüreðin korkma
güneþ her akþam batýp kaçýyorsa da usulca
hüzün ve keder dolu gecenin kollarýna
ezerek yüreðimizi sýkýyorsa kýrmýzý
þiirlerin hüzünlü satýrlarýna sýðýnýyorsa
dertlerimiz kendini býrakýyorsa da
dönüyor yine güneþ özlem ile her sabah…
aydýnlatýyor yine yeryüzünü…

bakma öyle nedensiz kaçýþýma
sevdan bana kurulmuþ bir tuzak
dönüp dolaþýp kürkçü dükkanýna dönüyorsa
zavallý tilkinin bunda bir kusuru yok.
tilkiyi döndüren kürkçü dükkanýnýn
kürke olan sevdasýdýr…
ve yollarýna kurulmuþ tuzak…
fitnebaz gözlerinin kemendi…

delice aktýðýna bakma ýrmaklarýn
hoyratça aþar daðlarý
oltadaki balýk sevindirir çocuklarý
ve ýrmak sonunda döner denize
deniz olur ýrmak
baþka seçeneði yoktur…

kapýyý çarpýp ardýma bakmadan
gitti gelmez artýk…
deme sakýn…

inziva münzevinin hesaplaþmasýdýr
nefsinin dürtüleriyle dürülmüþ defteri
sýðýndýðý beyninin kývrýmlarýna günahlar
vicdanýnýn örtüsünü kaldýrýp cilalamasý
kendi içindekilerle hesaplaþýp
ödeyip aldýðýnda hesabýn üstünü
dönecektir günahkar hayata
daha güçlü daha tutkulu
kavrayacaktýr ve sarýlacaktýr boynuna

güneþ suyunu içip kavurunca
rüzgar çalýp kaçýrýnca
gökyüzüne ve denize
mavisini, yeþilin
yetimin boynu büküldü

mavisini kaybedince yeþil
terk edip sarýya býraktý sahneyi
sarý hastalanýverdi kahrýndan
gizleyiverdi yüzünü beyaz örtünün altýna

deli rüzgar esince
lacivert bulutlar mavisini
akýtýp dökünce
güneþ ýsýtýverince
sarý kavuþunca mavisine
tekrardan yeþerecektir yeryüzü

kapýyý çarpýp ardýma bakmadan
gittiðime bakýp da terk etti beni
deme sakýn…

nereye gidiyorsam yanýmdaysan
nereye dönüyorsam karþýmdaysan
istesem de terk edemem seni…
yüreðinin ve okunmamýþ þiirlerinin
kahramaný olmuþsam
unutma kahramanlar terk etmez, edemez…
kahramanlar bir gün döner mutlaka…

bak duyuyor musun kapýnýn çalan sesini
rast makamýndan vuruyor…
tokmaðýn ritmi neþe veriyor…
hadi koþ aç kapýyý ben geldim…
sarýl yine boynuma
öpücüklere boð beni…
bir olalým tekrardan
yeþil…yeþil
akalým.

ve ressam imzasýný atsýn artýk
resmin bir köþesine
kavuþmanýn tablosu tamamlansýn…



not: sevgili dost þaire Ceyda Gork’un “bu hikayenin kahramaný yok artýk” þiiri bu satýrlarýn yazýlmasýnda esin kaynaðý olmuþtur… Ceyda Gork Hanýmefendi’ye kabul ederlerse armaðandýr, bu þiir severden…





Sosyal Medyada Paylaşın: