kurallar baþka bir içeriðin ipindeydi ve ilk ben asýlýyordum korkuluk kývamýnda kurallar koyu kül rengiydi ve ben hikayenin firari suçlusu oluyordum hep
artýk elimde kýrýk bir kandilin son aydýnlýðý vardý yorgun ellerimle baþýmý saklýyordum dizlerime korkular kadýnýn üzerinden saldýrýyordu ve ben kaçýyordum kendime kadar bir istasyona damarlarým körelmiþti kalbime kalbimden yorgun bir kadýn geçiyordu
aciz bir serzeniþle kala kalýyorum þimdi bir izdivacýn iþvesinden yoksun çok kiþilik bir tiyatroya dönüyor hayat þiirimin tevilini soran kadýna bir daha þiir yazýyorum ve bir daha ayrýlýrken ondan sormuyorum seviyor musun diye
Ahmet Serdar OÐUZ/ KARS / 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetSerdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.