Yetiþ imdada yetiþ, neredeysen ey Hýzýr! Yârim ele gidiyor, telli duvaðý hazýr. Kahrýmdan ölüyorum, elden bir þey gelmiyor, Yüreðim kan aðlýyor, kimsecikler bilmiyor. Benli Boz’a bin de gel, kalma sakýn yarýna, Senden medet umarým, kapandým yollarýna. Ben onsuz yaþayamam, her günüm olur kahýr, Ölürüm geç kalýrsan, tez gelesin ey Hýzýr!
26 Aralýk 1988 Pazartesi / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.