YERE BATSIN

Dostun dar gününde cebe gitmeyen,
-Kýrýlsýn bilekten- el yere batsýn...
Çukura düþene yardým etmeyen,
-Tutmaz olsun, kopsun- kol yere batsýn...

Yüzünü namerde al eylediyse,
Kýrk yýllýk dostuna kul eylediyse,
Ayaklar altýnda çul eylediyse,
Para yere batsýn, pul yere batsýn...

Akordunu Hak’tan, aþktan almayan,
Güftesi, bestesi benim olmayan,
Beni anlatmayan, beni çalmayan,
Türkü yere batsýn, tel yere batsýn...

Bir hýþýmla tepemize bindiren,
Dünyamýzý cehenneme döndüren,
Acýmayýp ne ocaklar söndüren
Yaðmur yere batsýn, sel yere batsýn...

Dostluðu, vefayý, aþký bitiren,
Baþa türlü türlü bela getiren,
Cehenneme odun edip, götüren
Servet yere batsýn, mal yere batsýn...

Tembih ettik -kesmeyecek- nacaða,
Faydasý var diye börtü-böceðe...
Kýskanýp da durmaz ise çiçeðe
Aðaç yere batsýn, dal yere batsýn...

Her derde çare olduðu yalan;
Arý deðil artýk, yapýyor yýlan...
Zehirle tatlanýp, haramla dolan
Petek yere batsýn, bal yere batsýn...

Yiyecek, yutacak, çarpýp, çalacak,
Yaptýklarý yanýna mý kalacak?
Böylesinin ölüsüne gelecek
Çiçek yere batsýn, gül yere batsýn...

Yürüyoruz, gecelerden sabaha,
Yorulduk, acaba uzak mý daha?
Götürmeyecekse bizi felaha,
Hedef yere batsýn, yol yere batsýn! ...

Ýhsan Gürbüz (01.04.2008 - Alanya)

Sosyal Medyada Paylaşın: