Kalb-i selim
GERÇEK İNANCIN ORANTISI
Kalb-i selim

GERÇEK İNANCIN ORANTISI


Çocukluğum yoklukla geçti..
İnanç ve sabır aşılandı küçücük yüreğime.
İlkokulum lastik çizmelerle, naylon ayakkabılarla,
Ama sırtımda hep kırmızı paltom vardı..
Babam yoklukta dahi hiç aç bırakmadı,
Şükretmeyi öğretti..

Hayat hergün yeni bir ders verdi bana,
Arkamda ve önümde hiç dayılarım olmadı.
Bir küçük kız, üstelik özürlü..
Hırsımla mücadele ettim,
Teşvik edilmekten yoksun devlet okullarında..
Babam-annem cahil ama,
Okumaktan menedilmedim.
Onlar için kalmak geçmek önemli değil..

Geçince sınıfları, aferindi aldığım birtek ve,
Yılda belki iki defa okulda gördüğüm anne-babam..
Özenirdim hep, keşke gelselerdi sık,
Sorsalardı öğretmenlerime, başarılarımı bilseydim..
Hiç bilmeden geçti okul yıllarım,
Kendi çocuk aklımla, istemediğim meslekleri seçtim..

Yüksek okula gitmek için çalışmak zorundaydım,
Yoksulluk bitmedi, hem çalıştım hem okudum..
En büyük desteğim hırsımdı benim,
En büyük mücadelem, dürüstlük doğru sözlülük..

Hep bu yolda ilerledim,
Babamın bana verdiği en büyük armağan..
O yüzden sitemim yok,
Sitemim;
Şimdi ki haksız düzene, geçmişten bu güne..

Ben güzel ahlakta, ahlak sınırlarından geçtim,
Birgün kazandığımda yoksulu gözeteceğim dedim,
Kazandım ve hep gözettim..
Patron olursam;
Emekçinin hakkını hiç yemeyeceğim dedim,
Oldum ve aslada yemedim..
Şahsım adına almadım beddua, vicdanım rahat,
Ama, dedim ya;
Ben yoksullukta dahi, sabır ve dürüstlükten geldim..
Sermayem alın terim, haram lokma yemedim,
Malûm sonuç, iflas ettim..
Yıkılsamda bir süre, inançlarımla kıyama geçtim,
Emek helâl, lokmalar bereketli olunca..
Vicdan rahat, kalbin temiz,
Yolunu hayır dualar aydınlatınca,..
Sabrın mükâfatarını almayı öğrendim..

En büyük mutluluğum çalışmaktı benim,
Hep ezilenlerin yanında, zalimlere muhalif,
Gerçek Türklük, doğru sözlü olmaktır,
Bu benim silâhım..
Seri ve başarılı olmaksa,
Üstlerime verdiğim özgüven..
Hedefim yükselmek,
Astlarımı adilce yönetmek..
Dedim ya, kalp ve amel aynı çizgide olunca,
Yüce Yaratan hiç reddetmiyor..

Evet, almak istediklerimi aldım hep ve,
Vermek istediklerimi verdim..
Yeminle şahsımı övmek değildir sözlerim,
Sözlerim; yanlış doğrulara isyanlarımdır benim..

Herşeyi gördüm belki, kırkaltı yıl boyunca ama,
Çözemediğim birşey kaldı şu ahir zamanda..

İslâm ardına gizlenmiş sinsi beyinler,
Emekçi masum halkımı yoksulluğa sürükleyenler,
Beş vakit namaz kılıp, ümre-hac edenler,
Helâllik isteyip boş dualar edenler,
Ey doğruluk timsali görünüp,
Ey şeytanın can yoldaşı birçok devlet erkanları,
Ve dahi işverenler!!..
İşçinin, çiftçinin alın teri kurudu,
Borç bataklarında, yoksulluk sınırlarında boğuldu,
Sizlerin islâm kriterleri bu mu?!..

İşte halkım, çözemediğim tekbirşeydir bu,
Ve;
Gözü dönmüş maddecilere,
Sadece kalemimle haykırışımdır...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.