GÖNLÜMÜN CENNETİ

Hayal aleminde güneþli gökyüzünü seyreylerken,
Bir ýþýk yandý sanki, gönlümün en güzel yerinde,
Sanki bir özlem ateþiyle yanmakta, alev alev..
Bir baharýn kokusuyla sarmalandý bedenim,
Gözlerim sanki cennet mekâný özler..

Gökyüzünde berrak gülümseyen bir güneþ,..
Yeryüzü yemyeþil,sanki çevremde sýra daðlar,..
Önümde þýrýltýlarla akan ýrmak,..
Ve ben, tahta kulübemin çiçekli bahçesinde..

Fulyalarla,hanýmelleriyle, güllerle sarýlmýþ,
Binbir çeþit çiçeklerle bezenmiþ çevrem..
Baþýmýn üstünde ki asma altýnda,
Çayýmdan bir yudum alýp,
Derin bir nefes çekiyorum bahar kokusundan..

Etraf sessiz, sadece kuþ sesleri ve dahi,
Tatlý rüzgâr aðaç yapraklarýnda ahenkle eserken,
Çook uzaklarda çýngýrak sesleri,
Belli ki kuzular vadide otlamakta..

Çobanýn kavalý naðmelerle çalarken,
Köpeði de ona arkadaþ olmakta..
Kuþbakýþý seyreyliyorum alemi,
Ýçimin coþkularý arttýkça artmakta..
Namaz vakti gelip, seccademi sererken,
Fulya gül kokulu asma altýna,
Ya Rab! Bu huþû hiç bitmesin diyorum..

Sosyal Medyada Paylaşın: