Sevmeye gönül vermiş.
Bilmedim bilemedim, seviyorken seni ben,
Hep üzdün ben severken, sevemedin neden sen,
Dert verdin sevmem dedin, olmaz dedin sevmiþken,
Neylesin deli gönlüm, söyle þimdi sevdiðim.
Hep kaçtýn ceylan gibi, daðdan daða sevdiðim,
Dað bayýr koþtun durdun korktun mu sen meleðim,
Dert verdin sevmem dedin, çarpýp durdu yüreðim,
Neylesin deli gönlüm, söyle þimdi sevdiðim.
Bilirsin aþk’a düþen, koþar durur sevince,
Her seven yardan kaçmaz, sevinç duyar görünce,
Çok sevdim gönül verdim, sevmiþ dedim gülünce,
Neylesin deli gönlüm, söyle þimdi sevdiðim.
Gül verdim sever dedim, alamadým gönlünü,
Yok dedin sevmem dedin, yere çarptýn gülümü,
Yok dedin çek git dedin kýrptýn durdun gözünü,
Neylesin deli gönlüm, söyle þimdi sevdiðim.
Gel yapma sevgilim de, biri görüp sorunca,
Sen bil ki gönlüm doyar, sevsen beni doyunca,
Bak solar gül yüzlerim, aðlarsýn ben solunca,
Gel yapma piþman olma, sevsen beni olmaz mý?
Yüksel’in derdi büyük, bekler her gün yollarý,
Bir sevsen delmem demez, hemen deler daðlarý,
Can verir sular her gün, hazan görmüþ baðlarý,
Sevmeye gönül vermiþ, hazan vakti gelirken.
A.Yüksel Þanlý er
05 Haziran 2010-06-05
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.