...BAĞLARIM İKİMİZİ...

Gül;
Har-ý Aþkýnla
Cam-ý lebin de, Nûs’unu sundun
Malik oldun tümden bedenime.

Aniden çýktýn
Göðsünün iþtiyak isteðinde
Gözlerinle akýþta kaldýn
Yüreðimin kör derinliðinde
Seni anar dururum, o ilk günden beri
Yürek parlar, sonsuzluðun güneþ ufkudur derinliði
Unutulmazlýðýn vefa deryasýn da, aþkýmýn geleceði
Elimle bulutlarý giydirdim, sana ebedi ve ezeli.

Sönmeyen tek ateþim
Aþkýmýn da yoktur hiç benzeri
Gel sevdam;
Asumandan akýþta düþmüþ, yaðmur misali
Islat tüm bedenimi, içime iþleyen yaþýnla doluver
Aþkým, çiz bana ufuk da ki þevki
Bir tek atiye açýlan yoluver.

Sen içimde yeþer, çýnar baðlýlýðýnda daðla beni
Yeter ki sen uyanda, bana da bir apak bak
Þule þule yak beni, zülâl’inle coþtur içimi
Sen sen ol, doðrulukta tek timsali
Varlýðýmýn, tek ama tek iclali

Sembolüm
Gülüm ol,
Elim, kolum, bedenime aþkýn ile dol
Ýrem’im yayýl gönlüme, aþkýnýn vaveylasýyla
Caným;
Seni sararým bedenime, öz kefenim diye
Ulaþýrýz el ele birlikte o tertemiz atiye
Baðlarým ikimizi, sonsuzun ölümsüzlüðüyle.

(07.06.2010)AZAP...

Sosyal Medyada Paylaşın: