...YA RAB!

Yaratana da bir sýðýnabilsem, alným açýk yüzüm pak mý pak
Desem “Allah’ým”; ben neyi de derim ki riyakârca kýzarmadan?
Eller sema da, ben bin kat yer altýnda, rezillik içimde çapak
Dünyadan silinsem de Ya Rab! Çýkmaz ki bunca pislik yaþamýmdan.

Bulanmýþýz düþünmeden kendi kuyumuzun günah çamuruna.


Bir birde atlarýz, kaderin kahpe düzenli zalim girdabýndan
Nelere bizler gebeyiz bir bilsek, palyaço yalnýzlýklarýnda
Kim bilir ki farkýnda bile deðiliz, hiç haklar ve hukuklardan
Hepten de isyanlarý oynamaktayýz, kendi seraplarýmýzda.

Ýçimize çöreklenmiþ çirkin hislerin isterik girdabýnda.

Pis eller mi, çürümüþ beyinler mi, nasýl saklana bilir mi ki?
Kepaze olmuþ yaþamýmý mý sana anlatsam, af et diyerek
Bizler inim inim inleyip medet dileyeni, affettik mi ki?
Sen affedersin, affetmeyi de seversin, pisliðe set çekerek.

Af olur bilirim; ben beni affedemem sana olan arýmdan…

(06.06.2010)AZAP...

Sosyal Medyada Paylaşın: