Kýpkýrmýzý bir alevin ortasýnda Bir meteorun kayarken parçalanýþý Heykel gibi gözlerim ufuk çizgisindeyken Daðlarda kadim bir çoban ateþinin yanýþýdýr O her zaman ki halim. Kirpiklerimden ýslak avuçlarýma Bir çaðlayan gibi dökülürken melalim
Yargýsýz bir infazda G/izlerimin didik didik sorgulanýþý Yüzyýllardýr kayýp en mahrem sözlerimin Karanlýðýn kuytularýnda beni anýþýdýr Bilen bilir yalnýz Kays’týr emsalim Fikrime firak düþtüðünden beri Küstüm kelimelere asýrlardýr lâl’im
Eski zaman yazýtlarýnda Ruhumun arýnýþý göz yaþlarýyla yýkanýþý Çatlayan aynalarýn girdabýnda Bir suretin akþamüstü þiirlerimden kuþkulanýþýdýr Yavaþ yavaþ aynalardan silinirken cemalim Þen þakrak þarkýlarla küs Artýk hüzün ile ilelebet hem halim.
Muhammed Mehmet GÜL Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.