Ýklimleri sayarak, geçiyorken günlerim. Yine hazan mevsimi, ben yine inliyorum. Martý çýðlýklarýnda, eriyorken dünlerim. Kirpiklerden dökülen, çavlaný dinliyorum
En efsunkar þarkýlar, dönüþürken hicrana Aynalardan kederim, yansýyorken her ana Yýldýrýmlar düþerken, damarýmda ki kana Sararan resimlerden, maziyi ünlüyorum.
Her gizin anahtarý, saçýma düþen aklar Gülümseyen bakýþlar, sanmam hüznümü saklar Piþmanlýklar kýrbacý, artýk ruhumda þaklar Yolun sonu gelmiþ de, ben yeni anlýyorum.
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.